Liana Satenstein, redacteur, Vogue

Liana Satenstein, redacteur, Vogue

Ik zat op school op Long Island, bij Hofstra, en liep stage bij Women’s Wear Daily. Ik nam er nog een bij Marie Claire, en ik was vreselijk tegen allebei, om eerlijk te zijn. Toen ik afstudeerde, kon ik geen baan vinden; de crash van 2008 had er waarschijnlijk iets mee te maken. Maar ik hield contact met de meisjes op beide plaatsen en deed klusjes om het hoofd boven water te houden, zodat ik niet terug hoefde te verhuizen naar Nowheresville, Massachusetts. Ik schreef artikelen, probeerde zoveel mogelijk te freelancen en probeerde mijn naam onder de aandacht te brengen. Ik stond op het punt terug naar huis te verhuizen; het was mijn laagste moment - ik dacht: ik ben hier overheen. Ik kan dit niet. Ik woonde in Queens naast het vliegveld, net erover. Ik kreeg een e-mail en deze vrouw zei: 'We zoeken iemand bij Vogue, kom binnen', dus rende ik daarheen, en sindsdien ben ik daar geweest.

CARRIÈRE
Ik doe een heleboel verschillende dingen. Ik schrijf vooral voor internet en houd me bezig met trends voor beroemdheden en trendwatching, wat voor mij het leukste is. Ik bestrijk mode in Centraal-Azië en Oost-Europa en maak profielen van lokale chicfreaks. Ik was een tijdje kasten aan het opruimen, pre-pandemie. Ik begon kasten op te ruimen voor mijn voormalige baas, Sally Singer, een van de eerste mensen waarvan ik denk dat ze op Into the Gloss zaten, wat gek is. Voordat ik voor haar ging werken, las ik over haar op deze site. Dus begon ik kasten rond het kantoor op te ruimen, het nieuws verspreidde zich en het werd ook buiten het kantoor.

De pandemie sloeg toe, dus dat kon ik niet meer doen. Dus op een dag dacht ik: ‘Fuck it, ik denk dat ik gewoon iets op Instagram ga doen.’ Op dat moment hadden veel mensen Instagram-shows. Je klikt en iemand doet een live. Ik had zoiets van: ‘Ik doe het gewoon.’ Het is interessant omdat de kast jouw toegangspoort is om over iemand te leren, en ik heb eerder situaties meegemaakt waarin je in iemands kast zat. Je komt op het intieme vertelniveau. Buiten dit heb ik geen contact met deze vrouwen, dus het was interessant om te zien hoe de kleding een middel is om verhalen te vertellen. Zo is het begonnen.

Ik ben pas een paar dagen geleden opnieuw begonnen. Daarmee bedoel ik dat ik mijn Instagram actiever moet maken. Ik heb al verzoeken gekregen om terug te komen en de kasten van mensen te doen. Het is veel handwerk. Ik draag deze dingen, en het is gekke rugpijn. Ik had veel rugpijn tijdens het schoonmaken van de kast. Maar ik vind het leuk, en ik vind het leuk om over mensen te leren door middel van hun kleding en hen te helpen hun kleding terug te trekken, en kleding terug in het universum te brengen zodat andere mensen deze kunnen dragen.

HUID
Ik ben een apotheekmeisje. Ik woonde verderop in de straat van een CVS en ben opgegroeid met die producten. Ik heb eerder fases doorgemaakt waarin mensen mij dingen stuurden en ze wilden dat ik het probeerde, of mijn vrienden probeerden dingen, en misschien heb ik dingen geprobeerd die ik voorheen niet zou hebben geprobeerd, maar ik ga altijd terug naar ongeveer wat ik al sinds de middelbare school doe. Vroeger begon ik de Neutrogena Facial Cleansing Bar te gebruiken, die bijna een donkere honingkleur heeft, en die gebruik ik sinds de middelbare school. Dat doe ik, en toen ben ik dit jaar net begonnen met het gebruik van toner. Ik gebruik Thayer's toverhazelaar. Daarna breng ik wat crème aan. Dingen die ik in mijn volwassen leven ben gaan doen, zijn het gebruik van zonnebrandcrème, dus ik zal Supergoop gebruiken. Ik gebruik hun met vitamine C doordrenkte zonnebrandcrème voor mijn gezicht, de Supergoop! Dagelijkse dosis Vitamine C + SPF 40. Ik gebruik de Supergoop! SPEEL Everyday Lotion op mijn lichaam. Ik gebruik Retin-A, dus ik moet voortdurend zonnebrandcrème aanbrengen.

Ik probeer een gua sha te doen om mijn gezicht wakker te maken, omdat ik soms een opgezwollen gezicht heb. Ik gebruik de metalen versie van FaceGym. Als ik de avond ervoor veel zout eet of een hete pot ga eten, word ik wakker en zie je dat mijn oogleden erg gezwollen zijn. Dus ik heb een ijsmasker dat ik in Parijs heb gekocht bij een of andere gekke Franse apotheek waar al deze mensen naartoe gaan. Dat was ik nog nooit geweest. Je legt het masker in de vriezer, dus dat doe ik en zet het dan op mijn gezicht. Het is zo koud. Het is goed, en het maakt je wakker. Je kunt ze voor bijna niets op Amazon vinden. Als ik geen masker heb, doe ik ijsblokjes op mijn gezicht... of een zak diepvriesspinazie. Eigenlijk alles wat koud is. Dan begin ik als een gek op mijn gezicht te slaan om wakker te worden en het bloed te laten stromen. Wat helpt is dat ik 's ochtends altijd ga hardlopen, want dat maakt je lichaam losser en zorgt voor een betere doorbloeding. Dus dat doe ik, sla veel op mijn gezicht en dan gebruik ik gezichtsolie. Mijn vriend gaf me het Laurel Wolfberry Chia Serum en ik ben er dol op, maar ik ben niet kieskeurig wat betreft gezichtsoliën. Als deze op is, gebruik ik een Mad Hippie-exemplaar dat een voormalige schoonheidsredacteur bij Vogue mij heeft aanbevolen (schreeuw het uit, Akili King!). Dus ik masseer de olie erin en probeer na te bootsen wat ze bij Face Gym doen. Dat is iets dat ik doe. Dat is het enige volwassen ding dat ik op een bepaald punt heb bereikt, en ik dacht: ik denk dat ik voor mezelf ga zorgen.

Ik ga één keer per maand, misschien twee keer, naar Face Gym. Het is wel een traktatie, want het is verdomd duur. Ze kneden mijn gezicht op een manier die ik niet kan reproduceren. Maar als ik alleen ben... moet ik proberen het zelf te doen. Ik heb zeker een aardige cent laten vallen op hun gezichtsgereedschappakket. Eén ding is de Purelift Pro en deze stuurt elektroshocks in je gezicht en spant de spieren aan. Ik gebruik dat drie keer per week als ik wakker word. Ik gebruik het met een Costco-formaat bakje aloë. Als ik op het vliegveld wordt aangehouden en TSA mijn tas inspecteert, roep ik meestal: 'Het is geen seksspeeltje, dat zweer ik!' Ik heb Nivea Cream in het blauwe bad dat ik gebruik. Ik gebruik vaseline op mijn ogen voordat ik naar bed ga, dit heb ik van TikTok geleerd.

Als ik een puistje heb, wat de verzorgde manier is om te zeggen dat ik een puistje heb, gebruik ik de Mario Badescu Drying Lotion, en dan heb ik een generieke puistjescrème. Wat ik ook kan vinden, of wat het goedkoopste is. Ik gebruik ook Chistaya Liniya gezichtsscrub. Het is een superfijne abrikozenscrub. Ik koop deze in Oekraïne bij de supermarkten en kom meestal elk jaar terug met een paar flessen ervan in mijn koffer. Als ik bijna leeg ben, snijd ik de tube doormidden en haal ik de rest eruit. Dit is mijn laatste tube ervan.

Dolly Parton-huid

HAAR
Op mijn haar gebruik ik Garnier. Ik gebruik dat al een eeuwigheid. Ik hou ervan; Ik zweer erbij. Ik gebruik deze producten al sinds de middelbare school. Ik herinner me dat ik dol was op de reclames en dat ik gefascineerd was door de groene verpakking... zo fris en schoon. Het is duidelijk dat het impact heeft gehad. Ik was mijn haar elke dag na het sporten, ook al zou ik dat moeten knippen. Ik moest onlangs de VO5 halen omdat ik geen tijd had om naar de apotheek te gaan en de Garnier te halen, maar wat dan ook. Ik föhnde het altijd, en toen dacht ik: het kan me niet schelen. Ik hoef dit niet meer te doen. Het ziet er onnatuurlijk uit als ik het rechttrek. Ik heb een Marokkaanse olie die ik erin doe. Ik heb al vijf jaar dezelfde fles olie. Eerlijk gezegd, als ik op reis ben en niets bij me heb, gebruik ik gewoon een gezichtsolie op mijn haar. Ik heb de Aussie Mousse, die ik lekker vind, en ik doe een klein beetje op mijn haar en knijp het af en toe. Soms niet.

Wat kapsels betreft, is het gek omdat ik een afspraak had met Julien Farel, die me deze gekke kapsels van duizend dollar gaf. Ik heb het een paar keer voor een verhaal gedaan, wat geweldig was. Het was een kapsel van een supermodel, maar de pandemie vond plaats en ik stopte ermee. Daarna ging ik een tijdje naar B’s Beauty Salon. Deze kerel Tony doet je haar voor 40 dollar. Toen stopte ik helemaal met het knippen van mijn haar, en ging ik terug naar huis in Massachusetts, en daar is een meisje, Jill, die het doet verderop in de straat van het huis van mijn moeder, bij Glow Salon. Ik betaal 40 dollar voor een botte snede, en het gaat goed. Dat is alles wat ik zal doen – niets sexy hier.

Ik vind het leuk om over mensen te leren door middel van hun kleding en hen te helpen hun kleding terug in het universum te brengen, zodat andere mensen ze kunnen dragen.

BEDENKEN
Voor mijn make-up kocht ik deze Chanel Foundation tijdens de beauty-uitverkoop van mijn vriend. Ik meng het met een Fenty Foundation. Ik meng het in de palm van mijn hand om op een rode vlek te deppen. Ik heb een waterdichte eyeliner van Covergirl, en als ik me echt gek voel, krul ik mijn wimpers en doe ik wat waterdichte mascara op. Het is van L'Oréal. Meestal probeer ik make-up te dragen als ik naar kantoor ga, maar soms doe ik dat niet. Als je wilt dat ik binnenkom, dan is dat wat je krijgt.

Voor lippen en blush gebruik ik de lipliner Rimmel Lasting Finish. Eerlijk gezegd moet ik dit jaren geleden gekocht hebben, want het etiket erop is helemaal vervaagd. Ik dacht dat dit een Kylie Lipkit-ding was, totdat ik het zojuist opzocht... hopelijk is het niet verlopen. Voor lipgloss heb ik dit rare ding van een Franse apotheek. Ik weet niets over dat land, maar het is eigenlijk vaseline in een roze tube. Iedereen had zoiets van: dit moet je pakken, en ik dacht: dit is vaseline. Maar ik vind het lekker, en ik begon het 's avonds onder mijn ogen te smeren omdat ik las dat het er goed voor was. Ik epileer zelf mijn wenkbrauwen. Ik had ze vroeger veel dunner, en toen had ik ze echt bossig. Maar nu maak ik ze gewoon schoon.

LICHAAM + WELZIJN
Onder de douche gebruik ik een grote rode fles met granaatappelgeur. Er zitten microbolletjes in, wat volgens mij verschrikkelijk is voor het milieu, dat heb ik tenminste gehoord, maar dat is wat ik gebruik. Ik heb een luffa die ik gebruik. Ik gebruik eigenlijk geen bodylotions of oliën.

Ik heb gisteren mijn nagels geknipt. Ik zou ze moeten laten doen omdat het mooi is, maar ik gebruik geen poetsmiddel omdat het zoveel afbladdert en ik het uiteindelijk verpest. Ik doe het als ik naar een evenement ga of zoiets; wanneer doe ik dat überhaupt nog. Ik krijg een buff als ik me riskant voel.

Voor geur gebruik ik Clinique Happy. Iets van de middelbare school dat ik nooit heb losgelaten. Ik heb er zelfs een artikel voor geschreven Mode over het. En, Gucci Rush, het ruikt naar een pittig, zweterig avondje uit. Ik draag dit specifiek voor als ik waterpijp doe. Ik hield van de campagnes hiervoor.

Ik ga 's ochtends hardlopen en eerlijk gezegd is dat het beste voor mij. Op een gegeven moment dronk ik veel. Ik had niet zoveel moeten drinken, maar in de media heerst er een cultuur rond drinken. Je gaat uit eten en er zijn drankjes; je gaat uit met collega's en wil gewoon roddelen, en er zijn drankjes. Het is er altijd. Op een gegeven moment in 2017 dronk ik veel, en dat had invloed op mijn werk, mijn slaap en mijn geestelijke gezondheid. Ik was ingetogen, superdepressief, en ik denk dat het kwam doordat alcohol je slaap onderbreekt. Ik zag er heel slecht uit en ik was al opgezwollen. Ik deed een voor en na voor een artikel en ik zag er gek uit door alle alcohol die ik consumeerde. Dus stopte ik met het drinken van cold turkey en raakte het twee jaar lang niet aan. Daarna begon ik er één keer per maand of bij een speciale gelegenheid een te nemen. Ik hield het strak, dus stopte ik met drinken en begon toen te rennen. Ik ga elke ochtend, en dat is net als mijn meditatie. Als ik het niet doe, kan ik gedurende de dag veel opgekropte energie voelen. Dit helpt mij alleen maar om tot rust te komen. Ik denk dat dit zeker het belangrijkste voor mij is. Ik kan niet mediteren.'

- zoals verteld aan ITG

Alle foto's gemaakt door Alexandra Genova in New York City

Back to top