Ik heb jarenlang Santal 33 gedragen. Het voelde mistig en weelderig aan. Ik vond het leuk dat het me ingewikkeld en bovenal plooibaar maakte. Ik stopte precies rond de tijd dat mensen die ik niet leuk vind het begonnen te dragen, en ging toen verder met het verachten ervan rond de tijd dat boetiekhotels besloten ernaar te ruiken. Het is een heerlijke geur, maar doordringend is niet het woord waar ik graag aan denk bij een persoonlijke geur. Later vond ik troost in een nieuwe geur. Laten we aardig zijn en het Fragrance X noemen. Afgelopen januari had ik echter een van mijn schattige halfjaarlijkse identiteitscrises. De kwestie die aan de orde is: ruik ik sexy?
Geur X is zeepachtig, citroenachtig en helder, wat ik aquatisch en ouderwets vind, zoals polaroids van Santorini of zeer fitte senioren. De fles is bijna voor de helft leeg, wat het dichtst in de buurt komt dat ik ooit een hele geur heb opgemaakt. Toch had ik antwoorden nodig. Ik raadpleegde een vriend op wie ik vaak een beroep doe vanwege radicale (vaak schrijnende) eerlijkheid. Laten we hem Evan noemen, want dat is zijn naam. Hieronder vindt u een fragment van ons gesprek, aangepast voor inhoud en duidelijkheid.
Of: ik vraag me echt af of mijn geur sexy of gewoon vlezig is.
Evan: Heb je iemand gevraagd je te ruiken en je de waarheid te vertellen?
Of: dat heb ik niet. Ik ben verlegen.
Evan: Ik denk dat ik een beetje in de war ben over wat er in deze situatie op het spel staat, maar ik wil ook bevestigen dat je tekenen van waanzin vertoont.
Vastbesloten om mij onmiddellijk antwoord te geven, ging hij tijdens zijn lunchpauze naar Sephora. Hij spoot Fragrance X op een afhaalkaart, liep rondjes door dit winkelcentrum en sms'te me terug. Het vonnis was binnen.
Evan: Ik wilde zeggen dat ik (zoals de meeste mensen doen) buitensporig reageer op geur, seksueel, en deze geur gaf me een gevoel van 0 warmte. Er zit 0 lust in.
Verbijsterd heb ik een paar weken lang verschillende nieuwe sexy geuren geprobeerd: Cartier-verklaring rook naar Sting na een cross-country paardrijtocht. Hermes-water rook een beetje meer naar speeksel dan ik liever heb. Ik kocht bijna Woest van Abercrombie & Fitch . Toen vond ik Goest.
Als je Goest niet kent: het is een geurhuis gevestigd in LA. Ze spreken verschillende van mijn voornaamste interesses als consument aan: minimalistisch qua verpakking (de flacons zijn universeel aantrekkelijk, handpalmbaar), innovatief van geest (ze hebben een Rokersparfum Ik wil het graag proberen, ondanks dat ik niet de demografische doelgroep ben), en ongebruikelijk in kwaliteit (daarover later meer). Ze zijn voor de duizelingwekkende geurmarkt wat make-up zonder make-up is voor de Instagram-verkenningspagina: een verzachtend middel.
ik kies Grote rondleiding . Het begint vochtig en groen. Citrus en basilicum. De afwerking is abstract. Er is cederhout dat meer bos trekt dan een kist met dekbedden. Leer dat leest als een Wil je de Essentials draagtas , geen auto-interieur. Het draagt dicht op de huid en aan het eind van de dag ruik ik het nog steeds op mijn polsen. Ik denk dat zowel Zoë Kravitz als rechercheur Stabler hiernaar ruiken. Het heeft de conceptuele/houtachtige leegte opgevuld die Santal 33 achterliet.
Dus, ruik ik sexy? De jury is weg. Maar misschien was ik net genoeg uit mijn schulp gekropen om het te vragen.
– Of Gotham
Gefotografeerd door de auteur.