'Ik ben hier opgegroeid, in Parijs. Daarom is Parijs voor mij een dorp. Het is klein, klein. Ik ken iedereen, ik loop overal naartoe en ik maak geen gebruik van de metro. Met de fiets ben je in 15 minuten helemaal naar de andere kant van Parijs. New York vind ik vijftien keer zo groot. Wat ik echt zo leuk vind aan Parijs zijn de terrassen, want die zijn overal. Zelfs in de winter zitten we op het terras, zien we mensen op straat, roken we sigaretten... maar ik weet dat het niet cool is om te roken, en ik doe het alleen 's nachts. Op een terras kun je alles doen: je kunt alleen zijn, lezen, met vrienden zijn, bij je vriend zijn, mensen zien. Als ik niet in Frankrijk ben, zoek ik altijd terrasjes op.
blush voor neutrale ondertonen
Mijn ouders hadden jarenlang een restaurant – een brasserie – en ik groeide op in een appartement erboven. Mijn ouders zijn verhuisd toen ze het restaurant verkochten, maar ik wilde in het appartement blijven. Ik zei: ‘Ik blijf, ik blijf, ik blijf’ – op mijn zestiende was ik een nachtmerrie. [Lacht] Dus zeiden ze: ‘Oké’, en ik woonde daar met mijn vriend. Ja, het was een beetje te vroeg. Ik was de slechtste op school: ik ging niet, ik was aan het feesten, ik ging overal heen. Nu heb ik er geen spijt van, maar in die tijd was het een beetje moeilijk omdat ik verdwaald en gek was. Op mijn zeventiende begon ik met modellenwerk, dus ik verdiende wat geld, maar ik voelde me nog steeds verloren. Ik ging naar de theaterschool en deed vier of vijf jaar klassiek theater en wat improvisatie. Ik hou van acteren omdat het een manier is om niet verlegen te zijn en jezelf op een andere manier uit te drukken. Het is een goede manier om jezelf te leren kennen. Nu handel ik soms voor vrienden – ik doe het omdat het een ervaring is en ik vind het geweldig, maar eigenlijk is het voor [die vrienden]. Een jaar geleden speelde ik in een film met Marion Cotillard als gastactrice. Altijd zo, maar één keer, maar ik vind het geweldig.
Ik heb veel goede vriendinnen; ik ben echt een meisjesmeisje. Vrouwen inspireren mij in het algemeen. Ik hou van meisjes, vrouwen, mijn moeder en mijn zus. Ik maak graag foto’s van mijn vriendinnen, de make-up van mijn zus deed ik altijd. Toen ik jonger was, zei ik altijd dat ik visagiste wilde worden. Eigenlijk was ik het vergeten, maar vlak na school liep ik stage bij Yves Saint Laurent in schoonheid. Ik was erg geïnteresseerd in make-up. Het is grappig omdat het altijd om vrouwen draait. Nathalie Dumeix, ken je haar? Ze is styliste, en dat had ze ook dit merk en boetiek vlak naast het restaurant van mijn ouders. Vanaf mijn tiende ging ik er na school altijd heen om met haar te praten. We waren vrienden, ook al was ze 30 jaar ouder dan ik. Ze begon me wat kleren aan te doen, en we praatten en praatten over jongens, en mijn leven, en mijn ouders – alles, ik was een tiener. Nu is zij de [ontwerper] bij blozen met mij. Ze leerde me over mode en het maken van kleding, en we hadden een fusie. Ze kent mij zo goed, en ik ken haar. Met Rouje wilde ik mijn perfecte garderobe creëren, voor elk seizoen. Het begon met die 25 stukken: al mijn klassiekers, een jurk, een spijkerbroek en zelfs schoenen. Ik noemde het Rouje, omdat rouge rood is [in het Frans]. Ik wilde het niet Jeanne Damas noemen, omdat het voor mij meer een merk was dat ik met een aantal mensen heb gecreëerd, niet alleen met mij. Ik voel me geen ontwerper, weet je?
HUIDSVERZORGING
Mijn moeder zei altijd dat ik niet in de zon mocht gaan. Toen ik met mijn zus op vakantie was, droegen we hoeden en T-shirts en gingen we tussen twaalf en vier uur niet naar buiten. Ik heb altijd een babyhuidje gehad, zonder problemen. Ik heb er niet over nagedacht: ik heb gewoon goede genen voor de huid. Zelfs toen ik een tiener was, had ik geen acne, maar een jaar geleden stopte ik na tien jaar met de pil. Voor het eerst in mijn leven had ik acne. Zoals echte acne op mijn kaaklijn. Ik dacht: oh mijn God, wat is dit, en ik ging naar een dermatoloog. Ik begon meer voor mijn huid te zorgen, en dat deed ik een concealer van Glossier, en nu kan ik niet meer zonder. Ik heb geen puistjes meer, maar ze hebben wel wat sporen achtergelaten. Mijn dermatoloog gaf het mij ook Cutacnyl , en als je een puistje hebt, smeer je dat erop en het werkt. Je moet naar een dokter om het te krijgen, maar het is het beste. Ik gebruik het als ik ongesteld ben; ik heb altijd één puistje. Je brengt het 's avonds aan en het puistje wordt daarna niet groter.
Ik reinig niet, ik ben Frans. Nee ik maak een grapje! [Lacht] Natuurlijk doe ik dat. Ik doe mijn favoriet melk reiniger , van Joëlle Ciocco. Ik heb al haar producten en ze zijn de beste. Ik gebruikte vroeger Bioderma, maar dat doe ik niet meer omdat je watten moet gebruiken en het niet wast. Het blijft op je huid zitten en ik denk dat het niet goed is. Nu heb ik alleen Joelle Ciocco. Ik reinig daar 's ochtends en 's avonds dubbel mee. En daarna trok ik een lotion van haar. Dan gebruik ik de olie . Ik maakte vroeger wel een crème, maar ik geef de voorkeur aan olie; dat is echt voedzamer voor de huid, en je kunt het inmasseren. Het is erg duur, maar je doet er wel lang mee omdat je maar een klein beetje gebruikt. En één keer per week doe ik een masker – mijn favoriet is van Sisley, La Rose Noire. Ik trek het aan en ga ermee slapen, en ik moet raar slapen zodat het niet allemaal voorbij is. Maar het is oké, want de dag erna vraagt iedereen mij: ‘Wat heb je met je huid gedaan?’ Het is krankzinnig. Ik doe het één keer per week. Oh, en elke ochtend smeer ik een La Roche-Posay Anthelios-zonnebrandcrème op - het is de beste. Elke ochtend. En voilà. Dat is alles, en dan doe ik mijn make-up.
BEDENKEN
Ik heb altijd wat lippenstift op, dus besloot ik er zelf een te maken. Ik vind het leuk als [een lippenstiftlook] niet perfect is, ook al is het een beetje te veel of te weinig. Ik zei altijd dat ik niet begrijp waarom mensen make-up op hun huid smeren, maar nu lach ik, omdat ik jong was en ik me geen zorgen hoefde te maken over mijn huid. Nu begrijp ik het! [Lacht] Nu gebruik ik make-up, maar ik vind het nog steeds leuk om de huid te zien. Ik denk dat het echt Frans is; over het algemeen beschouwen we onvolkomenheden als iets positiefs en vinden we het cool om anders te zijn. We willen er niet allemaal hetzelfde uitzien. De schoonheid gaat meer over charme.
Ik doe mijn make-up heel snel, met mijn vinger. Op mijn wenkbrauwen gebruik ik Glanzend jongensvoorhoofd in Duidelijk . Ik krul mijn wimpers, maar ik heb geen mascara in huis, alleen om te fotograferen. Ik houd ervan om de natuurlijke wimpers te zien. Daarna gebruik ik de Glossier concealer, de eerste concealer die ik in mijn leven gebruikte. Ik smeerde het onder mijn ogen, rond mijn neus en op mijn vlekken en eventuele puistjes. Dan gebruik ik mijn lippenstift – het hangt ervan af welke kleur, rood, bruin, roze – en ik breng de lippenstift op mijn wangen, en soms op de neus, zodat het natuurlijker is. En dat is het. En ik breng de hele dag lippenstift opnieuw aan - ik voel me naakt zonder lippenstift. Zelfs als ik ga sporten, heb ik geen andere make-up, geen concealer, maar lippenstift, ja. Ik weet het niet, als je eraan gewend bent, is het moeilijk om te stoppen. Ik hou van rood, maar de laatste tijd geef ik de voorkeur aan deze mauve, roze kleur. En dan gebruik ik graag een lippotlood van MAC in Kruid . Ik wil bronzer gaan gebruiken – ik weet niet hoe ik dat moet doen – ik moet het aan iemand vragen. Deze is van Pierre Fabre. Maar ik ontdekte markeerstift van Glossier - dat heb ik gedaan Topaas , en ik ben er dol op.
HAAR & LICHAAM
Mijn haar is heel gemakkelijk. Ik heb niet veel haar. Het is grappig, ik hou van New York, want als ik daarheen ga, gaat mijn haar krullen, door de vochtigheid en het weer. In Parijs is het plat: ik moet naar New York verhuizen voor een good hair day. [Lacht] Ik was het elke dag met Leonor Greyl-shampoo. Ik hou van natuurlijke shampoo, omdat deze plakkeriger is en volume toevoegt aan plat haar. Ik gebruik geen conditioner, slechts één shampoo per dag. En na het douchen, als mijn haar nog nat is, gebruik ik het Hair Serum van David Mallett. Het is als een olie, en ik stop het een minuut lang en knijp het erin. Het maakt de textuur perfect. ik ga naar Delfine Courteille voor mijn knipbeurt is zij al acht jaar mijn kapster. Ze knipt mijn pony – ze weet hoe ze het ‘slecht’ moet knippen, omdat ik het niet al te perfect vind. Soms is het geen knal, en soms is het een knal, en ze weet hoe ze het goed moet doen. Ik ga ook naar David Mallet voor kleur soms, maar nu doe ik niets met de kleur. Op mijn lichaam gebruik ik Bully-lotion – Ik hou van de geur. Maar mijn geur is alleen ter decoratie. Ik gebruik nooit geurstoffen; ik ruik graag de echte geur van mensen. Ik weet niet waarom.
– zoals verteld aan ITG
Jeanne Damas gefotografeerd door Tom Newton in Parijs op 16 oktober 2018.