Afgezien van die periode vlak na de geboorte, toen ik van een speelbalhoofd naar een peuter met volle krullen ging, een paar jaar op de basisschool, toen ik absoluut het meisjesachtige imago wilde kwijtraken dat bij een blonde paardenstaart hoorde, en een gruwelijke kapsel voor het tweede schoolbal, mijn haar zat altijd ergens tussen sleutelbeen en taille. Ik hou ervan om lang haar te hebben. Ja, het kan een nachtmerrie zijn als het om onderhoud gaat, maar het is misschien wel een betere optie voor luie mensen: ik krijg (als dat al zo is) twee knipbeurten per jaar. Maar soms merk ik dat ik het gevoel heb dat mijn lakse houding ten opzichte van kapsels me van zorgeloos naar gek, vies brengt en uiteindelijk alsjeblieft beter voor jezelf zorgt. En ik denk dat ik die grens momenteel nader (of voorbij) ben, en daarom heb ik een afspraak om vanmiddag een paar centimeter af te laten knippen.
Hoe vaak ik mijn haar ook in dat vliegverbod heb zien steken, het lijkt erop dat ik de grens pas kan bepalen als het al te laat is. Is mijn taille de officiële ommekeer in de haargroeilijn? Wordt die grens hoger naarmate ik ouder word? Verandert de juiste lengte afhankelijk van de persoon? Daarom wend ik mij tot jullie, dames, voor jullie advies. Wanneer staat u erop dat u een trimbeurt krijgt?
–Elizabeth Brockway