Toen Alice Gregory trouwde, besloot ze het zonder professionele foto's te doen, in plaats daarvan te vertrouwen op haar vrienden en een horde wegwerpcamera's. Dat zette ons aan het denken: wat zouden de officiële portretten kunnen missen? De foto's van de recente bruiloft van Nell Diamond en Teddy Wasserman in Zuid-Frankrijk zijn zeker prachtig (en gepubliceerd in Vogue , niet minder), maar de persoonlijke foto's van Nell geven een gevoel achter de schermen dat nog iets meer is echt. Ze was genereus genoeg om ze te delen, samen met haar voorbereidingen in de aanloop naar de grote dag. Lees hieronder:
Beste ITG,
De week voordat ik trouwde, zat ik vast in de tussentijd. Ik zit op de business school en zodra mijn laatste examen voorbij was, vlogen mijn huidige echtgenoot Teddy en ik naar Cap D'Antibes, waar we de ceremonie hielden. Ik ben opgegroeid in Londen en had altijd het romantische idee van een bruiloft op het Engelse platteland – iets uit een schilderij van Constable – maar toen we ons verloofden, was Teddy’s enige verzoek om vlakbij de zee te trouwen. Dus vonden we een compromis in de zeer betoverde tuinen van Hotel du Cap-Eden-Roc in het zuiden van Frankrijk, wat toevallig ook een van mijn favoriete plekken ter wereld is.
We kwamen in Frankrijk aan tijdens een enorme hagelstorm; de stroom in het hele gebied was uitgevallen. Onnodig te zeggen dat ik doodsbang was dat mijn buitenceremonie in gevaar was. Maar tegen de tijd dat de gasten op donderdag arriveerden, was het 80 graden en zonnig – en dat bleef zo totdat iedereen op zondag vertrok! Elke ochtend begon mijn schoonheidsroutine met een sprong van de iconische duikplank van het hotel, rechtstreeks de oceaan in: de beste manier om wakker te worden! Verder kan ik niet zeggen dat ik veel heb gedaan aan de voorbereiding. Teddy en ik zijn er geobsedeerd door Sappers , dus probeerden we elke dag voor de bruiloft een groen sapje te drinken. Ik voelde zeker dat mijn huid gezonder werd. Ik zorgde er ook voor dat ik veel zonnebrandcrème droeg, omdat ik mijn huid bleek wilde houden. Skinceuticals Physical Fusion UV Defense is de enige waarbij ik niet uitbreek.
Het ontwerpproces van de jurk was iets ingewikkelder. Ik had drie ontmoetingen met mijn goede vriend Olivier Theyskens, die mijn jurk zo vriendelijk ontwierp. Toen hij het voor het eerst voor mij schetste, werd ik zo opgewonden dat ik mijn thee over zijn tekening morste! De tweede en derde bijeenkomst waren in zijn atelier in Parijs, waar ik de jurk om mij heen liet maken. Olivier regelde dat twee van zijn vrienden, Mayumi en Luciano, wat make-up- en haarlooks zouden uitproberen. Mijn broer trouwde eigenlijk twee weken voordat Teddy en ik dat deden, dus ik kreeg de kans om daar een proefrit mee te maken.
Ik heb het altijd vreemd gevonden hoe sommige bruiden er op hun trouwdag heel anders uitzien: allemaal gevormd en gebronsd. Ik wilde er gewoon uitzien als de beste versie van mezelf. Het was een droom om een Franse visagiste te hebben; ze had tassen en tassen vol met mijn Franse apotheekfavorieten, Bioderma en Embryolissen. Mayumi deed een geweldig kattenoog en hield mijn oogleden licht en glanzend. Ik hou ervan om er heel bleek uit te zien, dus gebruikte ze een klein beetje roze blush en voegde wat roze lippen toe. Toen ik me na de ceremonie omkleedde, voegde ze wat meer voering toe en een rokerige schaduw die de hele nacht bleef zitten.
Mijn haar was een verhaal op zich. Ik draag het graag, maar wilde het ook uit mijn gezicht hebben voor de ceremonie. En natuurlijk moest het die gekke volle rok in evenwicht brengen. Ik heb een aantal stijlen uitgeprobeerd. Olivier liet uiteindelijk een haarstukje maken dat paste bij het borduurwerk op de jurk en Luciano weefde een lint door mijn haar om een platte paardenstaart te creëren. De dag zelf duurde het vier uur voordat ze mijn haar op zijn plaats kregen. Uiteindelijk moesten ze het met naald en draad in de sluier naaien! Mijn haar is lang en zwaar, dus Luciano gaf me er een flinke lift bovenop (kijk eens naar dat plagen!). Na de ceremonie borstelde hij mijn haar zodat ik het voor de receptie los kon dragen met mijn tweede jurk van mijn vriendin Prabal Gurung.
Voordat we naar Frankrijk vertrokken, ging ik naar Valley Nails en kreeg de mooiste manicure die ik kon bedenken. Maar vóór de ceremonie suggereerden mijn vrienden zachtjes dat glow-in-the-dark-neon-nail art er misschien niet geweldig uit zou zien op trouwfoto's, dus ging ik in plaats daarvan voor een neutraler lichtroze. Nageldilemma's waren niets vergeleken met de stress van het lopen met die drie meter lange trein. Ik vond het gewoon geweldig om Teddy aan het einde van het gangpad te bereiken, en om op mij te lijken terwijl ik dat deed.
x Nel
Foto's met dank aan de auteur.