LA wordt koeler. Benjamin Mohapi, haarstylist en eigenaar van Benjamin with Negin Zand , bevestigt het. Mensen komen van overal naartoe en de sfeer van de stad komt op een nieuwe manier samen, die niet zozeer gericht is op perfectie, maar op individualiteit, zegt hij. Op het moment dat ik zijn Melrose Avenue-salon binnenstapte – wat nauwelijks een salon is, maar eerder een toevluchtsoord van goedgeklede, chiller-dan-jij stylisten die rondscharrelden – wist ik dat ik iets had ontdekt waarvan ik dacht dat het anders verloren zou gaan in Los Angeles: onverzettelijk authenticiteit. De salon zelf is bedekt met lokale kunst die je kunt kopen (waaronder een stuk van vloer tot plafond gemaakt van hairextensions), oude boeken, keramische theekopjes en snuisterijen die hij tijdens zijn reizen heeft opgepikt. Benjamin, een Britse migrant in de stad, die zich elke dag van top tot teen in het zwart kleedt, met een bolhoed en een retrobril met metalen montuur, opende de salon in 2012, en een jaar later sprong meestercolorist Negin Zand aan boord. Nu is hij toegevoegd Selecteert , een boetiekapotheek, naar zijn salon, die in wezen Benjamins eigen, levensgrote speeltuin voor producten is.
Ik word verliefd op dingen waarschijnlijk meer dan dat ik verliefd word op mensen, zegt hij. Op zijn bureau staan een speelgoedpaard, een houten zeilboot, vazen en fotolijstjes. Maar het is niet per se het decor dat de salon onderscheidt van anderen; het zijn Benjamin, zijn kijk op kunst en de stylisten waarmee hij zich omringt, die hem een enorme voorsprong geven in de schoonheidswereld. Ik hou van de willekeur, en ik ben een groot voorstander van eclectisch zijn – verschil in concepten, ideeën, mensen... In het verleden, legt hij uit, was LA een plaats met een vaststaand, synthetisch idee van schoonheid, waarvan ik denk – ik hoop – loopt ten einde. Hij geniet van het idee dat zijn salon, zelfs op de kleinste manier, de esthetiek van een stad kan beïnvloeden.
Maar vóór wij geheel spring in het konijnenhol van kunst en filosofie, zegt hij: laten we het over je haar hebben. Oh, dat... Nou, ik hou niet van haarborstels, of strijkijzers, of gewone trimmen. Met andere woorden: ik ben de ergste nachtmerrie van elke haarstylist. Maar Benjamin lijkt wel van een uitdaging te houden. Eigenlijk is het best goed haar, zegt hij, terwijl hij met zijn vingers door het doolhof van gespleten haarpunten strijkt. Enige probleem: het zijn twee verschillende kleuren. Mijn ombré was uitgegroeid en ik was gewoon te lui om er iets aan te doen. Hij laat Mischie, een van zijn zeer getalenteerde coloristen, het verdoezelen en alles in één glanzende, vrolijke kleur brengen. Dan begint hij te trimmen, en ik begin vragen op zijn manier af te vuren. Hij beantwoordt alles met gemak, en ik kan me voorstellen dat hij geen idee heeft wat het betekent om je kalmte te verliezen.
Waarom haar? Ik vraag. Haar is nooit zomaar haar als je een cultureel begrip van stijl hebt, zegt hij. Omdat je een redactionele achtergrond hebt, begrijp je dat er geen nieuwe ideeën zijn, alleen maar nieuwe contexten. Daarom laat ik mijn kunstenaars lessen kunstgeschiedenis volgen. Eén keer per maand haalt Benjamin kunstenaar Igaël Iggy Gurin-Malous naar de salon om een interne cursus kunstgeschiedenis te geven. Elke cursus is anders. We leren over alles, van grotschilderingen tot de architectuur van Los Angeles tot algemene fotografie. Binnenkort doen we een cursus ‘Albumkunst’, waar we allemaal enthousiast over zijn, vertelt Benjamins assistente Anna Dunn. Creativiteit gaat over een reeks keuzes, legt hij uit. Hoe meer je weet, hoe meer keuzes je hebt en hoe groter je werk wordt.
De salon is een toevluchtsoord voor creatievelingen, en dat voel en zie je als je binnenkomt. Ik probeer een team op te bouwen en het deel uit te laten maken van de cultuur van onze salon dat we dingen samen doen. Filmavonden, lessen kunstgeschiedenis, yoga… Dat is zeldzaam, merk ik, en hij is het daarmee eens. De norm in deze stad is om vrienden te maken met een beroemdheid, zoveel mogelijk hun haar te doen, te hopen dat ze beroemd worden, en dan op hun jas te rijden, zegt hij. Maar zijn strategie is altijd eenvoudiger geweest: gewoon heel goed worden. Hij vertelt me dat het knippen of kleuren van haar hetzelfde is als het bespelen van een instrument (of iets dat op kunst is gebaseerd). Je bent er nooit, je bereikt het nooit. Je creëert gewoon een doel en je rent daar de rest van je leven naartoe, zegt hij.
Na mijn trimbeurt neemt hij me mee naar Selects, dat vorig jaar is geopend. Het is alsof je het medicijnkastje van Benjamin binnenstapt. Van muur tot muur, planken die tot in de perfectie zijn samengesteld, zoals indiemerken Davines , R+Co , Afrikaanse Botanica , Rodin , Paul en Joe , En Marvis (onder andere) zijn gehuisvest in de goed verlichte salonuitbreiding. Ik heb altijd al een plek gewild waar ik de producten kon samenstellen die samen met jou de salon konden verlaten en naar het echte leven konden overgaan, zegt Benjamin. En mijn buurvrouw, Genevieve, had er moeite mee om in deze ruimte een bedrijf open te houden, dus kwamen we samen overeen om een winkel te ontwerpen en te beheren vol met de producten die ze graag zou zien reizen – producten waarvan ze wenste dat ze ze gemakkelijker in Los Angeles kon krijgen. Als je op reis bent, begin je te denken: ‘Wat is die verdomde toner die iedereen in Frankrijk gebruikt, en waarom is die niet hier?’ Daarom creëerden we een ruimte waar we alle coole producten konden kopen die we in verre oorden tegenkwamen.
Naast het verkopen van kunst, het beheren van apotheken, reizen en het knippen van haar, werkt Benjamin ook aan een spannend kunstzine met illustrator. Albert Reyes , die in de nazomer op lokale kunstshows en in de salon zal worden verkocht. De salon en de apotheek bezetten een ruimte in schoonheid (en in Los Angeles) die zo uniek en speciaal is. Het is een schoonheidsinstituut, maar beter gezegd: het is een sekte: een prachtig verzorgde, vooruitstrevende cultus van getalenteerde kunstenaars. Ik zou hier de hele dag kunnen doorbrengen met doen alsof deze mensen mijn vrienden zijn en in de winkel rondsnuffelen, maar de buitenwereld belt. Terug in het LA-verkeer ga ik, met nieuw haar en een hernieuwd respect voor, zoals Benjamin het noemt, dit stadje.
—Alyssa Reeder
Foto's met dank aan de auteur. 'Extension Girl' Amoy Pitters uit New York vertelt over haar start als assistent van Odile Gilbert en het doen van het haar van John Galliano voordat ze haar eigen salon opende.