Anti-transpiranten zijn behoorlijk gek, als je erover nadenkt. Eén klein ingrediënt maakt ze allemaal mogelijk: aluminiumzouten, die zich aan je zweetklieren hechten en ze afsluiten. Ze zijn doorgaans effectiever dan gewone deodorants, omdat ze het probleem (de geur) in de kiem kunnen smoren door de wortels af te snijden (zweet). Terwijl risicofactoren geassocieerd met aluminium anti-transpiranten dat wel zijn grotendeels ontkracht Sommige mensen kiezen er toch voor om ervan af te zien. Laten we zeggen dat jij die persoon bent. Hallo daar! Het beheersen van de putstank is nu een stuk ingewikkelder geworden, weet ik uit ervaring.
Het punt is dat, zoals bij alle groengewassen schoonheidstrends, de term natuurlijke deodorant je niet veel vertelt over wat je daadwerkelijk gebruikt. Hoewel het waar is dat alle anti-transpiranten aluminium bevatten, is er niet één ingrediënt dat dat doet alle deodoranten vertrouwen op het minimaliseren van BO. Dus voordat je de aluminiumvrije deodorant opgeeft na je eerste slechte ervaring, luister goed! Er is misschien een ander geurverdrijvend ingrediënt dat perfect bij uw lichaam past. Deze verklarende woordenlijst met de acht meest voorkomende maakt het gemakkelijker, maar om je de waarheid te zeggen: 'gemakkelijk' is een spel van anti-transpirant. Het proces kan vervelend zijn: als iets voor jou niet werkt, ga dan gewoon door naar de volgende categorie totdat je er een vindt die dat wel doet. (Uiteindelijk zul je dat wel doen.)
De strategie:
Natriumcarbonaat
De goede:
Deodorants van baking soda zijn populair, dus je hebt veel opties op het gebied van geur, formaat en prijs. Deze deodorants werken omdat baking soda antibacterieel is. Het is ook alkalisch, wat de geur gedurende de dag kan helpen tegengaan door een pH-omgeving te creëren die te hoog is voor geurveroorzakende bacteriën.
De slechte:
Omdat de pH van zuiveringszout aanzienlijk hoger is dan die van uw huid, kunt u last krijgen van irritatie en roodheid. Dit komt veel vaker voor bij zelfgemaakte deodorants van zuiveringszout, die vaak een veel hogere concentratie van het spul vereisen dan je zou vinden in de winkels die je in de winkel koopt. Er is ook enig bewijs dat een hoge pH eigenlijk zou kunnen zijn hulp bepaalde geurveroorzakende bacteriën aan de slag gaan. En ten slotte kan deodorant van zuiveringszout okselvlekken op uw kleding achterlaten. Om dit te voorkomen, moet u spaarzaam aanbrengen.
De strategie:
Magnesium hydroxide
De goede:
Net als zuiveringszout heeft magnesiumhydroxide dat wel antibacteriële eigenschappen en een pH die hoger is dan die van de huid (het is zelfs alkalischer dan zuiveringszout). Maar het verschil tussen de twee is de manier waarop ze met water omgaan: magnesiumhydroxide is minder oplosbaar, waardoor het langer duurt om volledig op te lossen in het zweet. In plaats van direct in een nieuwe pH te duiken, betekent dit dat uw huid zich in de loop van de tijd kan aanpassen, wat niet alleen minder irritatie betekent, maar mogelijk ook een beter uithoudingsvermogen. Er zijn veel opties voor deodorants met magnesiumhydroxide.
De slechte:
Alle soorten die je kent, hebben al een hoge pH. Sommige mensen maken zelf magnesiumhydroxide-deodorants door pure magnesiumoxide-melk op hun oksels te gebruiken, maar je zou de nattigheidsremmende poeders, geurmaskerende geuren en verzachtende vochtinbrengende crèmes in een echte deodorant mislopen.
De strategie:
Exfoliërende zuren
De goede:
In plaats van je oksels te alkalisch te maken zodat bacteriën kunnen gedijen, maken zuren ze te zuur. Je huid heeft sowieso een zure pH, en omdat zweet enigszins basisch is, haalt het aanbrengen van zuur je putten uit die neutrale zoete plek waar bacteriën dol op zijn. Het is een huidvriendelijkere optie met minder irritatie en een betere geurverminderende kracht. Bovendien is het hergebruiken van een zure toner waar je gezicht niet van hield onder je oksels een duurzame, budgetvriendelijke manier om de theorie te testen voordat je een andere deodorant koopt.
Molly Kerim geen make-up
De slechte:
Er zijn nog niet veel merken die zuren in hun deodorants hebben gebruikt! Tenzij u voor toner kiest, zijn uw opties dus relatief beperkt (en relatief duur).
De strategie:
Gefermenteerde elementen
De goede:
In tegenstelling tot andere deodorants die bacteriën doden of minimaliseren, bevatten deze microbioom-feeders levende enzymen die geurveroorzakende verbindingen afbreken tot aminozuren, de bouwstenen van het microbiële leven. In een interessante studie ontdekten wetenschappers dat door het transplanteren van verschillende bacteriestammen op een stinkend persoon, deze minder gingen stinken. Dus door ervoor te zorgen dat je een gezond microbioom hebt, vecht je in wezen tegen BO zonder er daadwerkelijk tegen te vechten.
De slechte:
Net als bij het soort dat je binnenkrijgt, zijn probiotica lastig te meten. Zoek naar specifieke ingrediënten waarvan bewezen is dat ze gunstig zijn voor het microbioom van de huid. Mogelijk ziet u een van de volgende stoffen op een etiket: saccharomyces-fermentfiltraat, lactobacillus-ferment, fructose, inuline en alfa-glucaanoligosaccharide,
De strategie:
Toverhazelaar
De goede:
Oké, natuurlijk, er is aangetoond dat toverhazelaar dat heeft enigszins antibacteriële eigenschappen . En het is een samentrekkend middel, maar dat betekent niet dat het de poriën verkleint om minder zweet uit te laten, zoals sommige merken je willen doen geloven.
De slechte:
Kijk jongens. Thayers, iconische leverancier van toverhazelaar met rode dop, maakt een deodorant - en het is niet eens alleen afhankelijk van toverhazelaar! Het ding bevat prebiotica En natriumcarbonaat! Als zij er niet op vertrouwen dat hun eigen product de klus zelf zal klaren, zou u dat waarschijnlijk ook niet moeten doen. Benader deodorants die toverhazelaar als hoofdgerecht gebruiken met een korreltje zout... en misschien iets anders als back-up. Het is waarschijnlijk dat er iets anders aan de hand is met je favoriete toverhazelaardeodorant.
De strategie:
Zinkricinoleaat
De goede:
In plaats van bacteriën te doden, lijkt zinkricinoleaat... geuren te absorberen. Het is een ingewikkeld moleculair proces dat wetenschappers kennen begin het pas te begrijpen , en hoewel sommige mensen het effectief vinden, is het waarschijnlijk niet de sterkste optie op deze lijst.
De slechte:
Er zijn niet veel deodorants op de markt die voornamelijk zinkricinoleaat gebruiken voor geurbestrijding. Pas op voor deodorants die in plaats daarvan zinkoxide aanprijzen, wat zonnebrand helpt voorkomen maar niet stinkt.
De strategie:
Gewoon veel geur
De goede:
Als je het deze deodorants vraagt, is de beste verdediging een sterke overtreding. Ze houden zich niet bezig met geurneutraliserende of bacteriedodende ingrediënten; in plaats daarvan combineren ze een zachte basis met zoveel geur dat je onmogelijk je BO eroverheen kunt ruiken. Tenminste, dat is het idee. Ze zijn het beste voor mensen die niet teveel zweten of stinken.
De slechte:
Als je op zoek bent naar iets dat lichaamsgeurtjes echt stopt en niet alleen maskeert, dan werken deze deodorants niet zoals jij dat wilt. Bovendien zijn er nadelen aan een hoog geurniveau. De synthetische oliën bevatten vaak potentieel schadelijke ingrediënten, en een hoog gehalte aan essentiële oliën (die natuurlijk zijn!) kan zelfs nog irriterender zijn dan zuiveringszout. Als u huiduitslag of puistjes krijgt door geurstoffen in huidverzorging, krijgt u waarschijnlijk een soortgelijke reactie in uw putjes.
De strategie:
Zilver
De goede:
De antibacteriële werking van zilver is al lang bekend en wordt om deze reden vaak gebruikt in medische verbandmiddelen en tandvullingen. Op je pitjes kan het aanbrengen van zilver voordat je begint te zweten voorkomen dat bacteriën groeien en je gaan stinken.
De slechte:
Er zijn niet echt onderzoeken die dit ondersteunen. Sommige mensen zeggen dat het werkt? Maar zilver is mogelijk niet sterk genoeg antibacterieel middel om u de hele dag fris te houden. Bovendien werkt het niet op alle bacteriestammen. En het wordt momenteel niet gebruikt in veel natuurlijke deodorants die momenteel op de markt zijn.
—Ali Oshinsky
Foto via ITG
cyndi bruin